23 Ιανουαρίου 2013; Η πέμπτη μέρα μας Winter Bushcraft And Snowshoe Expedition Intensive. Ο καιρός ήταν κρύος. Δεν έχουμε δει θετικές θερμοκρασίες εδώ και τέσσερις ημέρες. Τις τελευταίες δύο νύχτες, οι θερμοκρασίες ήταν χαμηλότερες από 35 βαθμούς κάτω από το μηδέν και πιο κρύες από -55 με τον κρύο αέρα.
Έχουμε δύο σκηνές Ungava 8 όψεων, διαμέτρου 12′, η καθεμία εξοπλισμένη με ξυλόσομπα. Κάθε σκηνή έχει τέσσερα άτομα.
Μαγειρέψαμε το δείπνο έξω χθες το βράδυ, μετά από το οποίο οι άνθρωποι αποσύρθηκαν ένας προς έναν στη σκηνή τους. Καθώς περπατούσα στο κατάμεστο μονοπάτι με τα χιονοπέδιλα μέσα από τα βάλσαμο έλατα μέχρι τη σκηνή μου, πριν προλάβω να το δω, μπορούσα να ακούσω τους συντρόφους μου στη σκηνή. το γέλιο τους έρχεται μέσα από τα δέντρα. Μαθαίνουν να είναι άνετα και στο σπίτι στο σκληρό, αδυσώπητο κρύο και με τη σωστή προσέγγιση, μπορεί να είναι ευχάριστο. Μέχρι να σηκώσω το λόφο και είδα το φως της σκηνής, τα γένια και το πουκάμισό μου ήταν καλυμμένα με παγωνιά.
Μπαίνοντας στη σκηνή με περιέβαλε μια φούσκα ζεστασιάς. η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του εξωτερικού και του εσωτερικού πλησίασε τους 90 βαθμούς Φ. Με τον ζεστό και στεγνό υπνόσακο μου ντυμένο πάνω μου διάβασα για λίγο και αστειεύτηκα με τους συντρόφους μου στη σκηνή.
Μετά από τέσσερις ώρες σκοταδιού, οι 8:30 μ.μ. ήταν τόσο αργά όσο αντέξαμε – τα φώτα έσβησαν και όλοι κοιμηθήκαμε. Η σόμπα κάηκε μέσα στο τελικό της γέμισμα με ξύλα για τη νύχτα και η θερμοκρασία άρχισε να πέφτει στη σκηνή. Ήμασταν προετοιμασμένοι. Καθένας από εμάς, ζεστός, στεγνός και ικανοποιημένος, σκαρφάλωσε στους υπνόσακους. Πριν κρυώσει η σκηνή, κοιμόμουν, ξυπνούσα μόνο μια φορά στη μέση της νύχτας για να βγω από το ζεστό κουκούλι μου και από τη σκηνή για να αδειάσω την κύστη μου.
Τις κρύες νύχτες, τα αστέρια μοιάζουν σαν να είναι ακριβώς πάνω από τις κορυφές των δέντρων. αν σκαρφάλωνες στο ψηλότερο λευκό πεύκο, θα μπορούσες να φτάσεις από τα κορυφαία κλαδιά του και να αγγίξεις μια χαμηλή Capella ή Algol. Με την εξωτερική μου δουλειά να έχει ολοκληρωθεί, επέστρεψα στην τσάντα μου για να ονειρευτώ την υπόλοιπη νύχτα μακριά.
Σήμερα το πρωί καθώς το φως γύριζε πίσω στη στεριά και ο υδράργυρος έφτανε στον πάτο, φόρτωσα τη σόμπα με κλαδιά και τα άναψα με ένα σπίρτο. Σύντομα η ζωή επέστρεφε στη σκηνή μας καθώς η ζεστασιά παρότρυνε τους ανθρώπους από τους υπνόσακους τους. Η κατσαρόλα μας (και όλα τα άλλα) είχαν παγώσει στερεά, αλλά αφού κάτσαμε στη σόμπα ο πάγος έλιωσε και σύντομα υπήρχε ζεστό νερό για καφέ ή τσάι.
Ακόμη και στην πικρή λαβή του χειμώνα, με τον απλό εξοπλισμό μας το δάσος είναι σπίτι, καλύπτοντας τις ανάγκες μας. Μια σκηνή, μια σόμπα, ένα τσεκούρι, ένα πριόνι, χιονοπέδιλα. μια ζωή στο κρύο.
